‘Ik heb rare vergeetgaten’, roept Joke. ‘Dementie’, zeggen de dokters. Coby mantelzorgt bij Joke thuis tot het niet meer gaat. Joke dwaalt dag en nacht op straat en ze zingt, tot de buurt er gek van wordt. Ze verhuist naar een zorgcomplex.
Een verhaal over de vriendinnen Coby en Joke, die jarenlang samen hebben gezongen maar nu door dementie elkaar kwijt raken. Coby heeft schuldgevoelens omdat ze niet langer voor Joke kan zorgen en komt trouw op bezoek. Maar Joke is boos op Coby. Dat ze hier zit, dat de poes niet mee mag en boos dat de muziek zachter moet. Uiteindelijk geeft Coby zich over aan de onsamenhangende wereld van Joke. Ze merken dat ze weer plezier kunnen beleven. En zij niet alleen, ook de bewoners van het nieuwe huis van Joke raken aan het zingen.
Een ontroerende, grappige muziektheatervoorstelling
over vriendschap. Voor mensen met dementie en familie, vrienden, mantelzorgers, verzorgenden en zorgstudenten.
Concept en spel Titia Krug, Annemiek Zwierenga | Tekstadvies Patricia Kuiper | Regieadvies
Henk de Reus | Speladvies Nel van der Geest Vormgeving Leon van de Bor, Bas Peeperkorn |
Kostuums Doriene van der Wijst | Grafische vormgeving Studio Vrijdag
Gemeente Utrecht, VSBfonds, Elise Mathilde Fonds, Fonds Sluyterman van Loo,
Voor de Kunst Crowdfunding